Beste docent van het jaar 2018-2019

Nieuws - 03 juli 2019 - Webredactie 3mE

Alle studenten van faculteit 3mE hebben mogen stemmen voor de beste docent van het academische jaar 2018-2019. Met deze prijs zetten zij docenten in het zonnetje en tonen ze hun waardering voor de unieke en creatieve wijze waarop de betreffende docenten onderwijs geven. De faculteit 3mE vindt de nominaties zeer waardevol; goede docenten zijn immers onmisbaar voor de kwaliteit van de 3mE-studies.

De studieverenigingen van 3mE (Variscopic, Froude en Leeghwater) hebben aan de hand van de enquêteresultaten de beste docenten per studie en per jaar bekroond. Als kers op de taart is de beste docent van de hele faculteit 3mE gekozen. Nadat alle faculteiten hun beste docenten hebben benoemd, vindt er tevens een nominatieronde plaats voor de ‘Beste docent TU Delft 2019’.

Farbod Alijani beste 3mE docent

Wie in de collegebanken schuift bij docent Farbod Alijani van de afdeling Precision and Microsystems Engineering (PME) hoeft zich geen moment te vervelen. Ook al staan er stevige berekeningen op het programma, zijn studenten duiken er met veel plezier in omdat Alijani de stof zo levendig brengt.

Het is het eerste wat opvalt als je de studentbeoordelingen van Farbod Alijani leest: zijn passie voor de vakken van master Mechanical Engineering (tracks Biomechanical Engineering, High-Tech Engineering en Opto-Mechatronics). “Als hij begint te praten, dan blijf je gemotiveerd om je aandacht erbij te houden omdat hij zo enthousiast is”, schrijft een van zijn studenten. “Hij doet alles uit zijn hoofd, niks geen saaie krabbels die je van een blaadje af moet lezen. Hij licht alles tot in details toe, tot je het snapt.” Ook al is het tempo soms pittig, je wilt als student meedoen. “Omdat hij alles zo levendig uitlegt.” Weer een ander schrijft: “Zijn enthousiasme en plezier voor dynamics vullen simpelweg de kamer.” “Hij praat over zijn vak met zoveel passie, en dat weet hij ook op ons over te brengen.”

Passie

Alijani glundert als hij hoort wat de studenten over hem hebben geschreven. “Ik ben blij als ik hoor dat ze mijn passie voor het vak en manier van lesgeven waarderen”, zegt hij. Waar komt die passie precies vandaan? “Ik heb lesgeven eigenlijk altijd al heel erg leuk gevonden”, vertelt Alijani. Hij gaf al les in zijn geboorteland Iran. Vooral de interactie met de studenten sprak hem aan. Toen hij verhuisde naar Canada begon hij daarom ook daar al snel met lesgeven. Dat was in het begin wel even wennen en stressvol, zegt hij. “In Iran deed ik alles in het Farsi, en toen moest alles ineens in het Engels. Dat was in het begin wel lastig.” Maar op een gegeven moment had hij het onder de knie, en kreeg hij van een Canadese collega een verzoek van de studenten in die klas. Of Alijani daar heen wilde om les te geven, want ze wilden liever les van hem. Naderhand kreeg hij applaus toe. “Dat was wel echt een beloning, ik genoot er enorm van.”

Zijn geheime recept voor een goede les: inleven in de studenten. Bij alles wat hij doet, vraagt hij zich af hoe het voor zijn studenten is. “Stel: het is maandag, ze zijn in het weekend op stap geweest en daardoor nog moe. Hoe zorg ik er dan voor dat ik hun aandacht vasthoud tijdens de les en ze enthousiast meedoen?”

Raakvlak

Om dat voor elkaar te krijgen gebruikt hij bijvoorbeeld een traploper, om te laten zien dat je deze allerlei verschillende bewegingen kunt laten maken. Of hij trakteert zijn studenten op een filmpje van een aantal metronomen die allemaal op een ander moment in beweging komen. Ze tikken dan een tijdje op een ander tempo, tot het moment komt dat ze allemaal tegelijk bewegen. “Je kunt er voor kiezen om dit uit te leggen met vrij ingewikkelde wiskundige berekeningen. Maar dat werkt niet zo goed als studenten de nacht ervoor nog aan het feesten waren. Je moet het ‘smooth’ inleiden, door het te verklaren met behulp van zo’n video. Dan snappen studenten het veel beter, en vinden ze het ook interessanter.”

Ook zoekt hij naar onderwerpen waar alle studenten een raakvlak mee hebben, zoals een fiets, of een auto. Op de afdeling PME waar Alijani werkt, houdt men zich bezig met hele kleine nanodeeltjes; best een lastig iets om studenten van allerlei richtingen enthousiast mee te krijgen. “Maar iedereen in Nederland heeft een fiets, dat werkt dan handig om als voorbeeld te nemen om de theorie mee uit te leggen. En ze kunnen het meteen uittesten in de praktijk, met hun eigen fiets.”

Betrokkenheid

Zelf had Alijani geen groot voorbeeld als docent, wat lesgeven betreft. Toen hij zelf les kreeg was er geen professor die zich zo inleefde in de studenten. “Mijn docent schreef heel snel allerlei formules op het bord en ik moest enorm mijn best doen om snel aantekeningen te maken. Maar toen dacht ik wel: dat ga ik later heel anders doen. Als je wilt dat een student het concept goed snapt, dan moet je het kunnen toepassen op een probleem in de echte wereld en ze er echt bij betrekken.”

Hij leert zelf ook nog heel veel van zijn studenten. “Ik stimuleer ze ook om vragen aan mij te stellen, dat zet mij ook weer aan het denken.” Zo was er een student die een idee kreeg voor een rennende robot. Iets waar Alijani zelf totaal geen ervaring mee had. Hij moest daardoor ook nadenken over de theorie, samen met zijn student. “Het was mooi om te zien hoezeer hij daarmee bezig was. Het verbreedde niet alleen de kennis van de student, maar ook die van mij.” De robot rent nog niet, maar kruipt nog, lacht Alijani. “Maar in de toekomst gaat hij rennen, ik weet het zeker!”