Bewoners hebben veel kennis over het gebruik van de alledaagse ruimten in hun wijk. Volgens promovendus Leeke Reinders van de TU Delft maken woningcorporaties en andere professionele organisaties daar te weinig gebruik van bij herstructurering en inrichting van wijken en buurten.
Nodig die wijkbewoners uit aan de tekentafel, zegt Reinders. Vraag de bewoners hun eigen leefwereld op papier in kaart te brengen. Waar werken ze, waar wonen ze, waar komen ze graag? Hoe maken mensen een wijk tot thuis? Hierdoor komen gesprekken op gang en krijg je een ander beeld van de wijk en de stad dan die van de professional.
Herstructurering heeft grote gevolgen voor een wijk. Eengezinswoningen vervangen de portiekwoningen, openbare ruimten veranderen in privétuintjes. Herstructurering van een wijk betekent vaak minder openbare ruimte waar bewoners zich met elkaar kunnen verbinden. In de oude wijken was die ruimte wel volop aanwezig, maar daar functioneerde hij niet. Bewoners verschilden in hun gebruik ervan, waardoor er vaak conflicten ontstonden. Door rekening te houden met deze aspecten kan wijkplanning meer aansluiten bij de leefwereld van verschillende groepen bewoners, aldus Reinders.
Reinders schreef zijn proefschrift over de rol van beeld en branding bij het veranderen van een stadswijk. Branding is een strategie die in tal van Nederlandse stadswijken is ingezet en wordt gebruikt om een wijk opnieuw op de kaart te zetten. Door de normatieve kijk van de professional krijgt een wijk soms het label achterstandswijk, terwijl de bewoners zich hier niet altijd in herkennen. Een manier om meer zicht te krijgen op de gewone, alledaagse wereld van bewoners is door de wijk door hun ogen te bekijken. Het opent de weg naar nieuwe praktijken van ontwerp en planning.