Waterzuivering Makassar, Indonesië
Afgelopen jaar besloot ik mijn minor zelf samen te stellen (ik ben derdejaars student Civiele Techniek). Via professor Heijman van de afdeling Sanitary Engineering, en zijn contactpersoon professor Garsadi kreeg ik de kans om een waterzuivering project te doen in Makassar, Indonesië. Het doel van het project was een capaciteitsvergroting van de plaatselijke waterzuivering van 1000 l/s naar 1600 l/s.
En zo kwam het dat ik 4 maanden later in een Boeing 777 met bestemming Ujung Pandang, Sulawesi zat om daar van eind november tot eind januari te werken aan het project.
Het project begon voor mij en mijn projectgenoot Wouter nogal bizar. We waren zo ongeveer de enige niet-Indonesiërs op een inwoneraantal van 2 miljoen. De mensen met wie we al die tijd mailcontact hadden gehad wisten eigenlijk niet wat TU Delft was en konden nauwelijks Engels. Dat maakte ons niet zoveel uit, zolang we maar aan de slag konden op de waterzuiveringsinstallatie waar we ons project zouden gaan doen.
De mensen die er werkten gaven ons bijna bibberend rondleidingen en blokkeerden al onze verzoeken om metingen te doen of foto’s te maken. Na wat Skype contact met professors hier in Delft bleek dat de reden van ons bezoek niet helemaal duidelijk was.. Wouter en ik werden gezien als pottenkijkers van de centrale overheid in Jakarta en om die reden keer op keer om de tuin geleid. Na wat heen-en-weer mailen is het ons toch nog gelukt om 4 weken aan de slag te gaan en een provisioneel rapport samen te stellen.
Na de 2 verloren weken te hebben ingehaald met wat langere werkdagen kwamen de Kerstdagen er al aan. Zelfs voor het overwegend islamitische Indonesië waren deze dagen een goede kans om op adem te komen. Omdat het werk hoe dan ook stil lag zijn we afgereisd naar Jogjakarta, Java. Een bestemming die heel populair is bij backpackers. Voor een prikkie mochten we twee avonden op rij aanschuiven voor een Indonesisch kerstdiner in ons hostel! Op die manier hebben we tot in de late uurtjes toch nog Mariah Carey kunnen mee zingen samen met o.a. Soedanezen, Chilenen, Zwitsers en Groningers.
Voor oud en nieuw hadden we eerder die maand een rendez-vous met 4 studiegenoten georganiseerd. Zij kwamen vanuit Bandung naar Bali om samen het nieuwe jaar goed in te luiden. Na een hele mooie oudjaarsnacht gingen wij ons eigen weg om met de scooter het eiland te ontdekken.
Wat je op Bali allemaal ziet geloof je pas eigenlijk als je weer in de Intercity terug naar Delft zit. Elke dag zie je weer iets mooiers of het nou de tempels zijn of gewoon het platteland. Toch lieten we al die magie even achter ons toen we de boot pakten naar de Gili eilanden. Het leven daar is heerlijk simpel: wit zand, helder blauw water, geen voertuigen en van die strandbarretjes waar ze heel de dag La Bamba draaien.
Met tal van mooie herinneringen op zak vlogen we terug naar Makassar voor een gepast afscheid van de mensen die ons enorm hadden geholpen zoals onze vertaler en haar man. Verder hebben we een hard-copy voorlopig verslag kunnen aanbieden aan de president-director van PDAM Makassar (het waterbedrijf).
Een goede 8 weken later en heel veel mooie herinneringen rijker maakte ik het sprongetje van Jakarta à +34 °C naar Schiphol -5 °C en kon ik na de jetlag en cultuurshock weer de boeken in!
Jouke Binsma