Wouter Pasman

“Een wetenschappelijk programmeur is best zeldzaam. Toen Catholijn Jonker, professor van Interactive Intelligence op EWI, werd aangesteld, heeft zij specifiek om zo’n programmeur gevraagd”, zegt Wouter Pasman. Als wetenschappelijk programmeur focust Wouter op het schrijven van software, maar ook werkt hij aan web-based applicaties, in python, php of aan java scripts.

Zijn werk is terug te vinden in verschillende systemen. Een voorbeeld van zo’n systeem is een ‘virtual reality’ systeem, waar een virtueel therapeut of virtuele scène op een scherm geprojecteerd wordt. Als de patiënt een angst heeft om voor een volle klas te presenteren, dan is de virtuele scene een volle klas. Het systeem vertoont in dat geval niet alleen een klas met individuen, maar ook het gedrag van de personen in de klas. Dit gedrag kan positief zijn, zoals aandachtig luisteren, maar kan ook negatief zijn zoals kletsen tijdens de presentatie. 

“In dit project bouw ik een ‘knop’ dat het systeem automatisch terugdraait. Als de patiënt een keuze in het systeem maakt die als vervelend wordt ervaren, dan moet het systeem teruggedraaid kunnen worden door de therapeut”, legt Wouter uit. “Helaas is de therapeut niet altijd aanwezig, dus moet het programma automatisch detecteren als het fout lijkt te gaan, het systeem terugdraaien en eventueel de therapeut inschakelen.”

Een ander project waar hij samen met Catholijn aan werkt is het ontwerpen van onderhandeling systemen. Een van die systemen is online terug te vinden onder de naam Pocket Negotiator. Dit systeem kan iemand support geven bij een onderhandeling, bijvoorbeeld een sollicitatie. “Dan is salaris, een lease auto of het type contract belangrijke elementen voor de sollicitant én voor de werkgever. In het systeem kan aangegeven worden wat voor interesses de werkzoekende heeft en in welke mate deze van hoge belang zijn. Maar ook hoe belangrijk de werkgever bijvoorbeeld een lease auto vindt.” Het systeem geeft support en inzicht bij sollicitaties door bijvoorbeeld te laten zien wat de sollicitant belangrijk vind, maar geeft ook aan of de werkgever deze zaken net zo belangrijk vindt. “Op dit moment is het een eenpersoons systeem en geeft het inzicht over welke elementen interessant zijn voor de verschillende partijen.”

“Mijn rol in dit soort projecten bevindt zich vooral achter de schermen. Ik werk aan de technologie onder de motorkap en werk niet persé aan de grafische interface van bijvoorbeeld het virtual reality systeem.” Studenten kunnen zijn werk tegenkomen bij vakken. Zo werkt Wouter aan ontwikkelomgevingen waar de studenten voor een opdracht in werken. In zo’n ontwikkelomgeving kan bijvoorbeeld een code staan over de werking van een lift, de doelen, zoals het openen van de deuren tot het afleveren van de persoon naar de juiste etage. De studenten moeten deze code aanvullen, verbeteren of zelf ontwerpen. “Hier zit natuurlijk wel een heel college achter, waarbij de docent uitleg geeft over de taal en wat wel of niet werkt. Ze komen pas bij mij als er vragen zijn over het systeem”.