Melissa van Gaalen
Mijn afstudeerproject deed ik bij de afdeling plastische, reconstructieve en handchirurgie van het Erasmus MC. Patiënten met hypertrofische (verdikte) littekens in het gezicht als gevolg van brandwonden of aangezichtsreconstructies na het verwijderen van huidkanker kunnen baat hebben bij een drukmasker met een siliconen binnenlaag. Als je zo’n masker dag en nacht draagt, kunnen chirurgische littekencorrecties voorkomen worden. Het maken van deze maskers is echter heel arbeidsintensief en ook vervelend voor de patiënt, omdat er een gipsafdruk van het gezicht nodig is. Ik heb een nieuwe workflow ontwikkeld waarbij de mal wordt gemaakt met behulp van een 3D-scanner en 3- printer. Dit is veel minder belastend voor de patiënt. Op dit moment is het nog niet kosteneffectief om ook de maskers zelf 3D te printen. Die blijven instrumentmakers daarom handmatig maken.
Heeft Covid-19 je afstuderen beïnvloed?
Voor mijn project zou ik samenwerken met de instrumentmaker van het MUMC+, Maastricht. Hier meelopen was echter maandenlang niet mogelijk. Daarom heb ik minder patiënten ontmoet dan ik zou willen en heb ik een prototype gemaakt voor een gezonde vrijwilliger. Het was fijn dat ik desondanks gewoon door kon werken. Wel mis je zaken als koffiedrinken met je begeleiders om even kort te sparren over je project. Dit gebeurde nu online, wat toch wel heel anders is.
Waarom Klinische Technologie?
Ik wilde lange tijd geneeskunde studeren, maar koos toch voor KT omdat de extra uitdaging van deze nieuwe studierichting me aantrok. Daar heb ik nooit een seconde spijt van gehad. De stages die je in het tweede en derde masterjaar loopt zijn een hele waardevolle (praktische) toevoeging aan de opleiding.
Wat zijn de typische kwaliteiten van een klinisch technoloog?
Het is onze kracht om te weten wat er in de kliniek speelt, maar ook wat er technisch mogelijk is en daar de juiste mensen voor weten te vinden. Zo heb ik tijdens een van mijn stages een alternatieve programmeertool aangedragen en daarvoor verschillende onderzoeksgroepen met elkaar in verbinding gebracht.
Hoe ging de samenwerking tussen LDE tijdens de opleiding?
De lijntjes met de ziekenhuizen zijn kort en je krijgt ook colleges van docenten in het ziekenhuis. Dat zag ik als meerwaarde en daarom koos ik voor deze opleiding binnen LDE. Er zijn zeker kinderziektes en er gaat wel eens wat mis, maar er wordt er goed geëvalueerd.
Wat zijn je plannen?
Per 1 oktober ga ik als technisch geneeskundige aan de slag met een promotieonderzoek omtrent de evaluatie en implementatie van foetale cardiale MRI bij het Wilhelmina Kinderziekenhuis van het UMC Utrecht. Als een echo bij zwangere vrouwen een afwijking van het hartje laat zien, geeft dat veel onzekerheid voor de ouders. Ook geeft zo’n echo soms niet voldoende informatie om een operatie na de geboorte goed voor te bereiden. Een aanvullende MRI-scan kan het hartje beter in beeld brengen. Deze scans worden nog maar op enkele plaatsen ter wereld toegepast, zoals het King’s College Londen in het Verenigd Koninkrijk. Hier zal ik de eerste maanden van mijn promotieonderzoek doorbrengen om specifieke kennis van de techniek op te doen. Het grotere doel is om de techniek uiteindelijk beschikbaar te kunnen stellen aan alle Nederlandse kinderhartcentra.
Wat was een mooie ervaring?
Vorig jaar ben ik in Sierra Leone geweest. Daar wordt door Technical Medicine masterstudenten een 3D-printlab opgezet om betaalbare protheses en andere medische hulpmiddelen te kunnen maken. Het doel is om de lokale bevolking op te leiden om dit uiteindelijk zelfstandig te kunnen doen. Deze periode was zonder twijfel de mooiste ervaring tijdens mijn opleiding.
Wat wil je de volgende lichting KT’ers meegeven?
Zelf heb ik mijn stages bewust heel breed en bij verschillende instanties gekozen. Daarbij kan ik een project in het buitenland zeker aanraden als de kans zich voordoet!
