Stijn van Weegberg
Of je nu een eerste- of vijfdejaars KT’er bent, of iets daartussenin, iedereen hoort wel eens de welbekende, vraag “Maar wat is dat nu precies, Klinische Technologie?” Want hoewel wij onze kleine, knusse studie door en door kennen, is dat voor de wereld om ons heen minder vanzelfsprekend. In mijn omgeving wordt Klinische Technologie dan ook vaak “Technische Klinologie”, “Medische techniek” of zelfs “die ene geneeskunde studie, maar dan net anders” genoemd. Vooral de oudere generaties lijken het concept achter KT nogal lastig te vinden, en de naam van mijn studie wordt dan ook vaak vermeden op familieverjaardagen. “Hoe gaat het met de studie?” en “Alles nog goed in Delft?” zijn dan ook de meest gestelde vragen op die evenementen, en zonder al te veel diepgang stel ik mijn familie dan gerust dat het goed gaat. De bekende uitleg over ‘de brug tussen de geneeskunde en de technologie’ werkt ook nog altijd even goed.
Gelukkig raken steeds meer mensen met KT bekend. Van een nieuwe opleiding waar menig Delftse student (en KT’er!) zich afvroeg wat Klinische Technologie in vredesnaam inhield, tot een gesettelde studie in het Delftse studentenlandschap. Van “Wat is dat, KT?” naar “Oh, KT, gaaf!”. Met nu het eerste lustrum als kroon op het harde werk dat de afgelopen vijf jaar door zó veel mensen is geleverd. Het onderwijsteam, het bestuur van Variscopic, en uiteraard de studenten zelf hebben allen hun steentje bijgedragen. In de drie jaar die ik hier nu studeer is HeartBeat uitgegroeid tot een gerespecteerd en drukbezocht feest, vond de eerste skireis plaats, is het Clinical Career Event georganiseerd en nog heel veel andere bloedmooie dingen.
Als de eerste vijf jaar al zo mooi waren, vraag ik - en met mij vele anderen - me af wat er in de toekomst nog te wachten staat voor onze unieke studie. Eén ding weet ik in ieder geval zeker: binnen de kortste keren zal onze studie dusdanig bekend zijn dat er uitgebreid over gesproken wordt op familiefeesten.