Hein Israël Waterman

Prof. Dr. Ir. Hein Israël Waterman studeerde in 1911 af aan de TU Delft (toen de Technische Hoogeschool) in Scheikundige Technologie. Twee jaar later promoveerde hij cum laude onder J. Böeseken op het proefschrift “Over enige factoren die de ontwikkeling van Penicillium glaucum beïnvloeden”. Vervolgens werkte Waterman voor een korte periode in Leiden als assistent bij het Rijksinstituut tot onderzoek van Handelswaren. Daarna werkte hij voor de Middelbare Technische School in Dordrecht waar hij scheikunde doceerde. In 1919 werd Waterman benoemd tot hoogleraar Scheikundige Technologie aan de Technische Hogeschool Delft. In de jaren dertig ontwikkelde Waterman de Watermanringanalyse. Hij introduceerde eenheidsmethoden (unit operations) in de chemische technologie als: kraken, hydrogeneren, isomeriseren, polymeriseren. Eerder ontwikkelde hij moleculaire distillatie en richtte hij een hogedruk laboratorium in.

Na de Duitse inval in Nederland in1940 waardoor de Tweede Wereldoorlog Nederland bereikte, werd Waterman in november van dat jaar zoals alle andere Joodse hoogleraren geschorst. Na de uiteindelijke bevrijding uit concentratiekamp Theresienstadt werd hij opnieuw aangesteld als hoogleraar aan de Technische Hogeschool Delft. Hij verbreedde het vakgebied met de aanstelling van hoogleraren Fysische Technologie, Chemische Apparatenbouw en Katalyse. Tijdens het studiejaar 1947-1948 vervulde hij de functie van rector magnificus. In 1948 werden de resultaten van het onderzoek van Waterman naar de koude sap diffusie van suiker bekend. Een proeffabriek voor semi-technisch onderzoek werd gerealiseerd. Hij introduceerde grafisch statistische methoden en daarnaast proces karakterisering.  Waterman ging in 1959 met emeritaat. Hij was zeer productief gedurende zijn 40-jarige hoogleraarschap, hij had 65 octrooien (mede) op zijn naam, begeleidde 72 dissertaties; er studeerden 543 ingenieurs bij hem af, hij schreef 17 boeken en was (co)auteur van 614 wetenschappelijke artikelen. Hij werd benoemd tot erelid van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en ontving diverse Nederlandse en buitenlandse onderscheidingen.

 

Waterman krijgt deze award omdat hij een pionier was op het gebied van chemische technologie, in het bijzonder de analyse, conversie en productie van vooral koolwaterstoffen voor industriële doeleinden.