Besluitvorming

De politiek-bestuurlijke besluitvorming over de vele onderwerpen die Groningen betreffen, is bijzonder ingewikkeld:

• er is sprake van veel wetenschappelijke onzekerheden, bijvoorbeeld over het gedrag van de bodem;
• er is sprake van belangen, die conflicteren: de Groningers hebben recht op veiligheid, de beschadigde gebouwen zijn onderdeel van de Groninger identiteit, het gas is belangrijk voor onze economie en energievoorziening;
• veel oplossingen, bijvoorbeeld die rond aardbevingsbestendig bouwen, zijn vervlochten met andere onderwerpen – krimp, de toekomstige aantrekkingskracht van de provincie;
• veel maatregelen die genomen worden zijn nieuw, innovatief, onorthodox – en passen dus niet altijd binnen bestaande en regelgeving en instituties en
• tenslotte, al die complexiteit is ingebed in een context van wantrouwen: wantrouwen ten opzichte van de NAM, wantrouwen ten opzichte van de overheid.

Deze complexiteit roept natuurlijk een groot aantal vragen over besluitvorming op. Hoe kunnen we, ondanks wetenschappelijke onzekerheden tot een zekere consensus komen over wat we wel en niet weten? Tot ‘negotiated knowledge’? Hoe te komen tot consensus, wanneer sprake is van sterke belangenconflicten? Aan welke voorwaarden moet een besluitvormingsproces voldoen, wil het tot gedragen besluiten leiden?

Veelal wordt gezegd dat we ‘iedereen bij de besluitvorming moeten betrekken’. Daar hebben we allerlei termen voor: omgevingsmanagement, interactieve besluitvorming, procesmanagement. Maar wat zijn de valkuilen van zo’n benadering? En hoe voorkomen we die? Welke strategieën hanteren de verschillende spelers en welke patronen van besluitvorming komen hier uit voort? Hoe kunnen we deze empirische inzichten gebruiken om betere besluitvormingsprocessen te ontwerpen?

Waarom is besluitvorming over ‘Groningen’ zo lastig?

"Wel, tel maar op: je raakt de kernbelangen van de Groningers – veilig wonen en leven – tegelijk is het Groninger gas cruciaal voor de Nederlandse economie, er is een enorm wantrouwen tegenover de overheid, er zijn heel veel wetenschappelijke onzekerheden. Dat is een moeras waarin het lastige besluiten nemen is"

- Prof. mr. dr. J.A. (Hans) de Bruijn