Het laatste gevecht in Delft
Op zondag 6 mei 1945 liepen de straten van Delft vol met feestende mensen. Het gezag over de stad werd die dag door de N.B.S. (Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten) overgedragen aan de voormalige burgemeester Van Baren. In de straten van de wijk Wippolder werd ook op veel plekken feest gevierd, zo ook op de Poortlandlaan (nu Julianalaan). De feestsfeer zou hier echter niet lang aanblijven. Langs het ingangshek van de faculteit Technische Botanie stonden twee schildwachten van de N.B.S. op wacht toen er plotseling een Duitse patrouille verscheen.
Het gevecht
De patrouille bestond volgens getuigen uit ongeveer 20 militairen die op fietsen en motoren aan kwamen zetten. Er was op dat moment een overeenkomst tussen de N.B.S. en de Duitsers om beiden geen gebruik te maken van wapens, de capitulatie moest vredig verlopen. Er was dus geen reden voor de schildwachten om extra alert te zijn. De eerste motorrijder die de Poortlandlaan op kwam gereden zag de schildwachten en riep volgens ooggetuigen, ‘Verdamd Terroristen. Rad nieder’. Alle Duitsers stapten vervolgens af en een vuurgevecht volgde.
Een deel van de Duitse patrouille omsingelde de Cornelis Musiusschool aan de Nassaulaan, tegenover de Technische Botanie. De overige Duitsers hadden dekking gezocht op verschillende plaatsen rond Technische Botanie. Andere secties van de N.B.S. waren ondertussen gewaarschuwd waarna zij hun weg maakten naar de Poortlandlaan. Na een gevecht van ongeveer 15 minuten (het is niet duidelijk hoe lang het geduurd heeft), zijn de meeste Duitsers gevlucht, een deel van de Duitse patrouille is gevangengenomen. In totaal zijn er bij het gevecht drie doden gevallen. Twee N.B.S.-ers en 1 Duitser.
Waarom schieten?
Het blijkt dat er op 5 mei, de dag voor het gevecht in de Wippolder, drie Duitsers gevangen en opgesloten waren in de Cornelis Musiusschool. Diezelfde dag was er al een groepje Duitsers vanuit de vesting Hoek van Holland langs geweest om verhaal te halen bij de N.B.S. De Duitsers waren met lege handen teruggekeerd naar de vesting. Op 6 mei is er opnieuw een groepje Duitsers gekomen vanuit de vesting, met zeer waarschijnlijk orders van de commandant om hun kameraden te bevrijden. Vanwege de overeenkomst met de eerdere groep die langskwam, was het niet te verwachten dat zij met de intentie kwamen om te schieten. Het lijkt eerder dat de Duitsers zich simpelweg bedreigd voelden door de aanwezigen schildwachten. Hierdoor zijn ze uit paniek gaan schieten.
Zo vielen er drie doden in Delft op een dag die in het teken moest staan van feest en vrijheid. Het enige wat ons nu nog herinnert aan dit gevecht is een foto van een gesneuvelde Duitser op het toegangspad tot de Botanische Tuin.