Gele Scheikunde 1938
Gele Scheikunde 1938
Heden: appartementencomplex (in ontwikkeling)
Adres: Julianalaan 136
Bouwjaar: 1938-1945
Architect: architectenbureau Bremer
Toename studenten Scheikundige Technologie
De geschiedenis van de afdeling Scheikundige Technologie en Mijnbouwkunde begint in 1905. In 1912 werd zij om organisatorische redenen opgedeeld in twee afzonderlijke afdelingen. De eerste behuizing van Scheikundige Technologie was gelegen aan de Westvest 9. Daar het aantal studenten flink was, gestegen werd in 1917 besloten om voor de faculteit een nieuw onderkomen te bouwen.
Rode Scheikunde was veel te ruim en duur
Rijksbouwmeester Vrijman werd belast met het ontwerp van het complex dat tegenwoordig vanwege het gebruik van rode baksteen de bijnaam "Rode Scheikunde" heeft. De bouw startte in april 1918, maar werd stilgezet in 1923. Tijdens de economische recessie van de twintiger jaren bleek het complex "Rode Scheikunde" veel te ruim en duur opgezet. De financiële middelen voor de afbouw ontbraken. Het was nog niet glasdicht en de leidingen waren nog niet aangebracht. Ondertussen had de afdeling scheikunde nog steeds geen nieuw onderkomen terwijl dit toch zeer dringend gewenst was. Daarom werd in 1935 in een vergadering van de minister van onderwijs, de curatoren van de Technische Hogeschool, de afdeling der scheikundige technologie en de rijksbouwkundige Gustav Cornelis Bremer besloten om maar een geheel nieuw ontwerp te maken.
Nieuw gebouw soberder en goedkoper
Dit gebouw diende soberder en goedkoper te worden dan het overdadige en statige van de Rode Scheikunde. Als locatie werd de plek naast het onafgebouwde Rode Scheikunde gekozen. In 1936 werd het eerste schetsontwerp besproken en in 1937 werden financiële middelen aangevraagd op de rijksbegroting. De eerste paal werd in 1938 geslagen van wat later in de volksmond "Gele Scheikunde" zou heten vanwege de uit geel metselwerk opgetrokken gevels. De officiële naam is "Gebouw voor Organische, Anorganische en de Fysische Scheikunde en voor Chemische Technologie". Tijdens de tweede wereldoorlog lag de bouw stil. Bestellingen van apparatuur, machines en afbouwmaterialen konden geen doorgang vinden. Men moest met de voltooiing wachten tot 1945.
Passend en modern onderkomen na zo'n dertig jaar
In december 1946 was de verhuizing naar Julianalaan 136 "Gele Scheikunde" voltooid: Technische Scheikunde had na zo'n dertig jaar op uiterst primitieve wijze te zijn gehuisvest eindelijk een passend en modern onderkomen betrokken. Rode Scheikunde werd begin jaren vijftig alsnog afgebouwd.
Het gebouw
Gele Scheikunde telt 3 collegezalen met een capaciteit van respectievelijk 306, 145 en 60 zitplaatsen. In het gehele complex zijn dertien laboratoria aanwezig. In 1949 was het gebouw al te klein en werd een tweede laag aangebracht. Dit gebeurde boven de twee zijvleugels met kabinetten en in het centrale stuk grenzend aan de collegezalen. Gele Scheikunde is een gebouw dat karakteristiek is voor zijn tijd en dat veel mooie details in zich heeft, met name de entree aan de Julianalaan is erg bijzonder. De zeer lage luifel met de drie ronde kijkgaten hoog daarboven zijn prachtig vormgegeven.