‘We zitten met elkaar in hetzelfde schuitje’
Nederland is nu ruim een jaar op slot vanwege corona. Voor iedereen is dit een zware tijd, ook voor jongeren en studenten. Hoe sla je je daar doorheen als student? En wat kun je doen als het je te veel wordt? ‘Een huisgenoot ging laatst voor de vijfde keer in isolatie. Ze liep van muur naar muur naar muur naar muur…’
“Net als de meeste Delftenaren hebben wij het zwaar”, zegt Joshua. “Terwijl wij nog in een luxe positie verkeren.” Joshua is één van de 25 bewoners van het studentenpand aan de Oude Delft 119. “In zo’n pand heb je altijd wel aanspraak, afleiding. Maar je zult maar ergens in je eentje op een zolderkamer zitten.” Huisgenoot Tijmen vult aan: “Toen corona een jaar geleden begon huis te houden, was het anders. Spannend, nieuw, we moesten praktische oplossingen bedenken. Nu zijn we er wel klaar mee.”
Studieplek
Waar ze vooral klaar mee zijn, is het online studeren. “Ik volg dit studiejaar ook een studie aan de Erasmus Universiteit”, zegt Jordi. “Terwijl ik daar nog nooit ben geweest. Studentenverenigingen zijn ook op slot, ik ken mijn studiegenoten niet. Ik ben ouderejaarsstudent, maar je zult dit studiejaar maar eerstejaars zijn… Ik was gewend om 5 dagen per week knetterhard te blokken en dan 2 dagen los te gaan. In mijn kamer knetterhard blokken vind ik lastig. Ik kan dan privé en studie niet scheiden. Daarom huur ik nu ergens een studieplek.”
Sparren
In het huis wonen ook enkele eerstejaars. “We helpen ze zich erdoorheen te slaan”, zegt Malou. “Want wij weten wat ze missen – gelukkig weten zij dat zelf niet. Hun studietijd moet eigenlijk nog beginnen.” Inmiddels hebben vrijwel alle huisgenoten corona gehad. In het begin hadden ze daar maatregelen tegen getroffen. Zoals: geen bezoek in de gemeenschappelijke woonkamer, in isolatie bij klachten, met z’n tweeën boodschappen doen voor alle bewoners. Omdat niemand ‘omviel’, gaan ze daar nu soepeler mee om. Maar: “We zien vrijwel niemand, behalve onze huisgenoten”, zegt Kirsten. “Geen contact hebben met studiegenoten of vrienden is funest. Niet alleen uit sociaal oogpunt, maar ook voor de studieresultaten. Ik heb m’n eerste jaar gehaald dankzij mijn vrienden. Het van elkaar leren en sparren is heel belangrijk – en dat is weggevallen.”
Perspectief
Ze geloven dan ook niet dat de studieresultaten zijn verbeterd tijdens de lockdown. “Je leert meer van je medestudent dan van je docent”, stelt Tijmen. “Daarom is de kwaliteit van het onderwijs minder geworden.” Wat de studenten het meest missen, is een gebrek aan perspectief. Tijmen: “Er is geen stip aan de horizon. Dat zou het wel dragelijker maken om je aan de richtlijnen te houden. Er is nu sprake van dat we het collegegeld deels terugkrijgen. En de TU Delft heeft, op initiatief van de Studentenraad 500 tot 1.000 fysieke anderhalvemeterstudieplekken gerealiseerd. Leuk, maar ontoereikend.” Wat moet er dan gebeuren? “Sporten! Bewegen! Samen studeren! Elkaar weer kunnen ontmoeten, coronaproof!”, zegt Jordi. “Kijk breder dan alleen medisch. Straks hebben we gewonnen van corona. En is het land failliet en hebben we allemaal een burn-out.”
Zelfde schuitje
Ze missen contact met anderen. “Naar huis gaan is ook geen optie”, zegt Kirsten. “Dat brengt risico’s voor het thuisfront met zich mee. Dan maar liever de sleur en saaiheid hier. Waarbij we dus de mazzel hebben dat we met z’n vijfentwintigen in hetzelfde schuitje zitten. Maar als je in je eentje in dat schuitje moet zitten… – hel.” Wat zouden ze deze studenten willen adviseren? “Zoek hulp als de muren op je af komen!”, roepen ze vrijwel gelijktijdig. “Wees niet bang om te zeggen dat het niet goed met je gaat. Dat is geen teken van zwakte, maar van kracht. En de TU Delft zou ik met klem willen adviseren: maak voldoende studieplekken op anderhalve meter afstand mogelijk. En zorg voor anderhalvemetercolleges. Desnoods in leegstaande congres- of concertruimtes. Maar regel het!”
