Stijgende zeespiegel vergt multidisciplinaire ingenieurs
In het Delta Futures Lab werken veertig masterstudenten van verschillende opleidingen samen aan waterbouwkundige en ruimtelijke vraagstukken.
Bij de Deltawerken waren waterbouwkundige ingenieurs nog bepalend, maar ze hebben niet langer het laatste woord. Maatregelen moeten meer doelen dienen: een dijk is niet alleen zeewering, maar moet passen in het landschap, maatschappelijk draagvlak hebben, en bijdragen aan een rijkere ecologie. “Complexe vraagstukken zijn niet langer monodisciplinair”, zegt docente dr.ir. Martine Rutten van het Delta Futures Lab (CiTG). “Werkgevers vragen mensen die verschillende disciplines kunnen linken.”
Die behoefte ligt aan de basis van het multidisciplinaire netwerk Delta Futures lab waarin de faculteiten Civiele Techniek en Geo-wetenschappen, Bouwkunde, en Techniek, Bestuur en Management met elkaar samenwerken.
De ongeveer veertig studenten die in juli aan dit mastertraject zijn begonnen komen van die faculteiten, hoewel het netwerk openstaat voor studenten van andere faculteiten en van andere onderwijsinstellingen.
“Interfacultaire samenwerkingen komen tijdens de bachelorfase vaker voor”, zegt dr.ir. Jos Timmermans (TBM), “maar nog niemand heeft verschillende disciplines geïntegreerd tijdens de master.” Om te garanderen dat ingenieurs niet “de diepte verliezen” nemen deelnemers hun eigen afstudeerdocent mee. Docenten van het Delta Futures lab laten de studenten kiezen uit verschillende waterbouwkundige en ruimtelijke vraagstukken, en ze zorgen ervoor dat in elke groep verschillende disciplines vertegenwoordigd zijn.
Studenten maken kennis met andere manieren van denken en werken, en ze leren hun eigen rol daarin te bepalen. Bouwkundestudenten mogen graag mooie ontwerpen maken, maar gaan misschien voorbij aan de haalbaarheid van hun ontwerp. Daar focussen studenten civiele techniek en TBM juist meer op. Andersom vervallen studenten civiele techniek soms in het ontwerpdenken van hun voorvaders. Ze maken een gedegen ontwerp, en noemen dat ‘de oplossing’ zonder maatschappelijke of ecologische wensen of eisen in hun ontwerp te betrekken. TBM’ers zijn tevreden als het proces goed was. Ze delen de brede blik met bouwkundigen en de oplossingsgerichtheid met een civieler. “In het begin durven ze zich vaak niet zo te manifesteren omdat ze de inhoudelijke achtergrond missen.” Na verloop van tijd leren ze volgens Timmermans dat ze juist in het samenbrengen van verschillende disciplines een toegevoegde waarde hebben.
De overkoepelende aanpak is wat ze bij Delta Futures lab ‘Research by Design’ noemen. De ontwerpen van bouwkundestudenten hebben een sterke communicatieve functie. Een goed ontwerp kan nieuwe perspectieven openen en mensen meenemen in de grote veranderingen die ons te wachten staan”, aldus Timmermans.
Voor studenten is de deelname meer dan een geestverruimende ervaring. Het Delta Futures lab brengt hen in contact met adviesbureaus en baggeraars uit de praktijk, studenten bouwen een netwerk op met verschillende expertises, en ze leren hun rol te nemen in een gemêleerd gezelschap. Dat zijn stuk voor stuk waardevolle kwaliteiten voor ingenieurs die de delta leefbaar willen houden terwijl het water stijgt.