Catch-22 op de Nederlandse Antillen
De biodiversiteit op Curaçao en Bonaire lijdt ernstig onder droogte. Echt vochtig zijn de eilanden nooit geweest, maar de druk op de waterhuishouding is met de komst van hordes toeristen de afgelopen decennia sterk toegenomen. De talloze geiten die er al sinds mensenheugenis grazen, hebben de situatie verslechterd. Ze vreten alles kaal, waardoor erosie plaatsvindt. Regenwater zakt na hevige plensbuien amper de grond in, een groot deel stroomt regelrecht de oceaan in.
Deze zomer start een onderzoek naar de hydrologie van de eilanden. Het wordt geleid door dr. Boris van Breukelen, van de afdeling watermanagement (Civiele Techniek en Geowetenschappen). Sealink heet het project en er werken negen promovendi aan mee. De onderzoekers willen achterhalen waar het grondwater de zee in sijpelt, hoe met dat grondwater vervuiling afkomstig van defecte beerputten de zee in stroomt, en welke impact dit alles heeft op het koraal.
Maatregelen om de droogte tegen te gaan, zoals het terugdringen van het aantal geiten, kunnen averechts uitpakken voor de koraalriffen, vreest Van Breukelen. Als het grondwaterpeil stijgt, zou er ook meer vervuiling de zee in kunnen stromen. Er lijkt op de eilanden een Catch-22-situatie tussen droogte en vervuiling van het zeewater. Hopelijk biedt het onderzoek oplossingsrichtingen.
