Tempo van taalverwerving onder immigranten hangt samen met inburgeringseisen en burgerschapsbeleid
Taalverwerving wordt als cruciaal beschouwd om integratie en samenwerking tussen immigranten en autochtonen te vergroten. Onderzoek met data van twitter door wetenschappers van TU Delft, het Max Planck instituut en Universiteit Groningen naar het tempo van taalverwerving onder immigranten in de EU wijst op verbanden tussen inburgeringseisen en burgerschapsbeleid. Zo blijkt bij landen met strenge inburgeringseisen: hoe liberaler de toegang tot het staatsburgerschap, hoe sneller migranten de nieuwe taal eigen maken.
In het onderzoek werd de verwerving van taal geanalyseerd met twitterberichten over een periode van januari 2012 tot december 2016, legt Sofia Gil-Clavel, onderzoeker bij TU Delft uit. “Als indicatie voor taalverwerving, werd gemeten hoelang het duurde voordat een gebruiker gedurende een maand voornamelijk tweette in de taal van het land van bestemming.”
Strenge versus losse inburgeringseisen
De resultaten laten zien dat immigranten in landen met losse of geen inburgeringseisen een vergelijkbare gemiddelde taalverwervingstijd kennen, ongeacht hoe liberaal het burgerschapsbeleid is. In landen met strenge inburgeringseisen en streng burgerschapsbeleid (Denemarken, Oostenrijk en Duitsland) deden immigranten er langer over om zich de taal eigen te maken dan in de andere EU landen.
“Dit kan een gevolg kan zijn van een anti-immigranten houding van de meerderheid van de bevolking, maar het kan ook veroorzaakt zijn door strenge vereisten voor immigrantengroepen van rechtse partijen die proberen te verhinderen dat immigranten dezelfde rechten krijgen als autochtonen. Dat is niet onderzocht in dit onderzoek”, aldus Gil-Clavel.
“Bij landen met strenge inburgeringseisen laat ons onderzoek zien, dat hoe liberaler de toegang van migranten tot het staatsburgerschap was, hoe sneller ze de taal van het gastland leerden. Dit bleek het geval te zijn voor Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, die historisch gezien als liberale landen worden aangemerkt. Of de snellere taalverwerving nu debet is aan een liberaler burgerschapsbeleid is niet een op een te zeggen. Het kan ook worden verklaard door de vroege integratievereisten waaraan immigranten moeten voldoen, zoals het leren van de taal voordat ze naar het land verhuisden. Dan zou het resultaat meer te maken hebben met een selectie-effect dan met burgerschapsbeleid. Nader onderzoek zou dit uit moeten wijzen.”
Noodzaak voor langdurig onderzoek
Dit is een van de eerste grensoverschrijdende vergelijkende analyses waarbij immigranten in EU-landen voor langere tijd werden gevolgd om hun taalverwerving te bestuderen. Volgens Gil-Clavel toont het onderzoek de noodzaak aan om verder te werken aan het opbouwen van databases met representatieve langdurige onderzoeken om zo het succes van integratiebeleid in de hele Europese Unie te bestuderen. Je kunt het volledige artikel hier lezen.
