Plons… langzaam zinkt een gekleurde kubusvormige structuur naar de bodem van de stroomgoot in het Waterlab. Met camera’s wordt elke beweging nauwlettend in de gaten gehouden. Is het een ‘zachte’ landing? En wat gebeurt er wanneer er stormachtige condities in de stroomgoot worden gesimuleerd?
Masterstudent Civil Engineering, Eva Siderius, onderzoekt of ze het perfecte ontwerp voor een kleine ‘dropbare’ oester broedstructuur kan maken, die ook in extreme weersomstandigheden op de juiste plek op de zeebodem terecht komt en daar blijft. Met deze dropbare broedstructuur hoopt ze de groei van oesterriffen op de zeebodem bij offshore windparken te kick-starten. En daarmee de biodiversiteit in onze Noordzee te verbeteren.
Wat heb je precies onderzocht?
Ik heb onderzocht of ik een oester broedstructuur kan ontwikkelen die geschikt is voor op de bodembescherming van offshore windparken. Een oester broedstructuur is eigenlijk een structuur met levende volwassen oesters, bedoeld om de groei van een oester rif op de zeebodem te kunnen kick-starten. Er bestaan al een aantal van dit soort structuren, maar deze zijn erg groot (1,5m x 1,5m) en zwaar. Hierdoor is de installatie duur en is er een kraan nodig voor installatie wat ook voor complicaties kan zorgen.
Om gemakkelijker oester broedstructuren te kunnen plaatsen heb ik oester broedstructuren ontworpen die door mensen van een boot ‘gedropt’ kunnen worden. Waarna het de bedoeling is dat deze op de bodembescherming terecht komen en hier ook stabiel blijven liggen zolang de wind turbine daar staat (zo’n 20 jaar).
Hoe zag je onderzoek eruit?
Voor mijn onderzoek heb ik eerst een ontwerpstudie uitgevoerd. Gebaseerd op rif structuren, golfbrekers, en de ‘voorkeuren’ van oesters, heb ik een aantal vormen ontworpen en met een 3D printer geprint. Vervolgens heb ik aan de hand van een numeriek model voorspellingen gedaan over hun gedrag. Om te kijken of deze voorspellingen ook echt uitkwamen, heb ik verschillende proeven gedaan in het Waterlab. Hierbij keek ik naar 3 verschillende aspecten; de spreiding tijdens de val (deze moet minimaal zijn), de landing (niet te veel omrollen en kanten raken) en de stabiliteit tijdens storm condities.
Waar keek je van tevoren het meest naar uit?
Van te voren keek ik het meeste uit naar het uitvoeren van mijn experimenten. Het was namelijk best bijzonder dat ik deze experimenten in zo’n grote golfgoot mocht uitvoeren! Daarnaast vond ik het uitvoerende aspect heel erg leuk; dat is toch anders dan achter je laptop werken. En natuurlijk de spanning die het uitvoeren van de proeven met zich meebrengt. Ik hoopte heel erg dat de resultaten van mijn berekeningen overeen zouden komen met de resultaten van de proeven.
Wat was de grootste uitdaging?
Een van de uitdagingen was het maken van mijn prototypes. Dit duurde veel langer dan dat ik van te voren had verwacht. Ik denk dat ik het proces van iets maken wat heb onderschat, omdat het in je eigen hoofd altijd gelijk goed gaat. Helaas was dat niet zo... Ik heb veel verschillende mengsels moeten proberen voordat er wat bruikbaars uit kwam.
Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd?
Dat je echt veel leert bij je studie wat je bijblijft terwijl ik vaak heb gedacht dat ik veel dingen al snel zou vergeten of geen idee had hoe je de geleerde kennis zou moeten toepassen.
Waar heb je het meest van genoten?
Toen bleek dat de prototypes stabiel bleven tijdens mijn proeven. Ik was hier erg zenuwachtig voor omdat ik tegenstrijdige waardes uit mijn berekeningen kreeg en was daarom erg benieuwd wat er ging gebeuren!
Hoe gaat het onderzoek nu verder?
Op basis van de omstandigheden die ik geselecteerd heb, is er een structuur uitgekomen die het meest geschikt bleek te zijn na het uitvoeren van mijn proeven, deze heet de Tetrapod.
De dropbare broed structuur wordt aangeboden op tenders, dus als een tender van Van Oord wordt gewonnen zou het zeker kunnen dat deze wordt geïnstalleerd in de Noordzee. Dan wordt er nog wel gekeken naar de omstandigheden van een specifieke locatie en opnieuw gekeken welke van mijn selectie structuren het meest geschikt is voor het doel.
Wat zijn je eigen plannen?
Zelf heb ik nog geen idee wat ik ga doen als ik afgestudeerd ben, behalve dat ik eerst lang op vakantie ga! Wel ben ik er door mijn onderzoek achter gekomen dat ik ervan houdt om onderzoek af te wisselen met fysiek werk of implementatie. Ik houd ervan om te zien hoe het in het echt aan het werk gaat, wat je zeker tegen komt binnen de studie Civiele Techniek. Dit is iets wat ik straks meeneem in mijn zoektocht naar een leuke baan.
Gerelateerde vakken
Welke kennis vanuit je bachelor Civiele Techniek kwam goed van pas?
Tijdens mijn Bachelor hebben we een practicum uitgevoerd waar je in groepjes beton moest gaan maken, om te kijken hoe sterk dit wordt en wat de beste verhoudingen zijn. Voor mijn afstudeerproject ben ik druk bezig geweest om prototypes van mijn ontwerpen te maken, die ook gemaakt moeten worden van beton. Mijn eerdere practicum ervaring heeft mij hiermee erg geholpen. Daarnaast hebben wij tijdens de bachelor ook een aantal water gerelateerde vakken gehad, zoals vloeistofmechanica. Hier leer je al de basis met betrekking tot het bewegen van water en dus ook hoe een voorwerp zich in water gedraagt. Het was heel handig om dit geleerd te hebben en om mijn interesse voor de waterbouwkundige kant van Civiele techniek te wekken.
Welke onderdelen van vanuit je MSc Civil Engineering kon je toepassen?
Heel veel verschillende vakken kwamen goed van pas bij mijn scriptie, zoals ‘Bed, bank & shore protection’ voor het gedrag van de bodembescherming rondom de windturbines, maar ook ‘Ocean Waves’ voor het gedrag van de golven bij een bepaalde diepte en hoe de structuur gaat bewegen tijdens de val.
Ik heb ook kennis op moeten doen over dingen die ik niet geleerd heb tijdens mijn master, zoals ontwerp studie methodes. Hiervoor heb ik een aantal studieboeken van “industrieel ontwerpen' doorgespit. Dit vond ik juist heel erg leuk aan mijn afstuderen, dat het een erg integraal vraagstuk was. Waardoor je dus ook kennis opdoet van een andere opleiding.
