Voor de jaarlijkse beton kano race, buigen studententeams uit binnen- en buitenland zich over het ontwikkelen van de snelste, lichtste, duurzaamste of meest innovatieve kano gemaakt van beton! Jasmijn specialiseert zich binnen haar master in de track ‘Construction Materials’ en was de aangewezen persoon om zich te ontfermen over de perfecte beton mix. Met haar passie voor het ontwikkelen van meer duurzame bouwmaterialen, creëerde ze een speciale betonmix en bouwde samen met het TU Delft studententeam een duurzame kano van beton!

Waarom besloot je mee te doen aan de Beton Kano Race?

Om te beginnen was het concept van de Beton Kano Race bij mij al heel lang bekend, in tegenstelling tot veel andere mensen. Toen ik op de basisschool zat kwam er een groep studenten van de Universiteit Twente langs die het concept gingen uitleggen, zo was ik al vrij vroeg enthousiast over het feit dat je met beton een werkende kano kan maken. Daarnaast speelde de studievereniging van de mastertracks Structural Engineering en Construction Materials een grote rol: U-BASE. De groep die de kano maakt is een commissie van deze studievereniging, waar ik in het begin van m’n master ben ingerold en erg genoot. Kort gezegd was het dus een combinatie van een uitdaging die je op weinig andere plekken kan aangaan en de belofte van een gezellig team.

Wat was jouw rol binnen het team?

Mijn rol had als titel ‘Mix Designer’. Deze rol deelde ik met een medestudent en samen waren wij verantwoordelijk voor het samenstellen van de betonmix. Zonder een goede mix blijft de kano natuurlijk niet heel en kan je er niet in varen, dus het is geen onbelangrijke rol. Op basis van kennis van voorgaande commissies, gesprekken met experts in betontechnologie en zelf dingen uitproberen kwamen we tot de uiteindelijke mixen.

Waar moest je met je betonmix rekening mee houden?

Het belangrijkste van een kano is dat die moet blijven drijven. Hier komen al twee voorwaarden uit: het materiaal moet licht genoeg zijn en er moet geen water door het materiaal heen sijpelen. Dit is te bereiken door bijvoorbeeld lichtgewicht vulmateriaal te gebruiken en door te zorgen dat het beton niet te poreus is. Daarnaast moet je ook kijken naar de werkbaarheid: hoe goed is het beton te verwerken? De kano’s van deze race waren gemaakt door het beton aan de binnenkant van een mal te ‘kleien’. Hiervoor moest de mix dus dik en plakkerig genoeg zijn, maar niet zo dik dat het niet meer goed aan te drukken was.

Wat is een kano van Geopolymeer beton?

Geopolymeer beton is een speciaal soort beton. Waar ‘normaal’ beton gemaakt wordt met cement, water en vulstof, wordt geopolymeer beton gemaakt met afvalstoffen uit onder andere de staalindustrie. Deze afvalstoffen hebben de potentie om te reageren en sterke verbindingen te maken, waardoor je een materiaal krijgt dat vergelijkbaar is met standaard beton. Waar cement reageert met water, is voor deze afvalstoffen wat meer nodig: een combinatie van basische stoffen, de activator, voorziet in de gewenste chemische reactie. De meer correcte naam van geopolymeer is dan ook alkali-geactiveerd beton. De grote toegevoegde waarde van dit beton is de afwezigheid van cement, omdat de productie van cement veel CO2 uitstoot. Het zou dus heel mooi zijn als geopolymeer beton vaker toegepast kan worden, maar het staat nog echt in de kinderschoenen als je het hebt over toepassingen en er moet nog veel onderzocht worden.

Waar keek je van tevoren het meest naar uit?

Uiteindelijk werk je natuurlijk naar een race dag toe, dus dat stond al vrij hoog op het lijstje vanaf dag een voor het hele team. Voor mij persoonlijk keek ik uit naar alles wat in het lab zou kunnen doen voor het ontwikkelen van een nieuwe betonmix. Veel dingen heb ik voor het eerst gedaan tijdens de commissietijd, met als meest leerzame wel om een mix te bedenken, materialen te verzamelen, het te mixen, proefstukken te maken en uiteindelijk het te testen.

Wat was de grootste uitdaging?

In eerste instantie had ik zelf de uitdaging opgenomen om opnieuw te beginnen aan het gebruik van geopolymeer beton: dit was voor het laatst gebruikt door het team van 2015. Met de hulp van een van mijn professoren en een van zijn PhD’ers zijn we begonnen aan deze mix. Helaas bleek door onvoldoende tijd het materiaal niet sterk genoeg. Op de race dag bleek ook de vorm van de kano te weinig stabiliteit te geven… De tweede kano, van standaard beton, die we gebouwd hadden bleef wel heel, maar is helaas wel twee keer gezonken is. Het racen in een wat instabiele kano was op zich ook een hele uitdaging…

Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd?

Heel veel dingen gaan niet zo snel als dat je graag zou willen en het kost veel tijd om een theorie in praktijk te brengen. Daarnaast kon het op moment in combinatie met de studie wel veel worden. Je moet dan goed op jezelf letten om te veel stress te voorkomen.

Waar heb je het meest van genoten?

Een van de momenten die eruit springt is toch wel het uitproberen van de testkano. Omdat we met een nieuwe mal werkten wilden we bevestigen dat deze zou drijven. Op een zonnige middag in maart verzamelden we bij de vijver naast de faculteit, waar we voorzichtig de testkano in het water tilden. Het was een van de eerste momenten dat we de fysieke uitwerking van onze inspanningen tot nog toe konen ervaren en dat gaf echt een geweldige sfeer.

Wat zijn je toekomstplannen?

Ik sta nu aan het begin van mijn tweede masterstudiejaar en ik ben aan het uitzoeken wat ik wil na mijn studie. Door stage te lopen bij een bedrijf en een masterthesis te doen bij een onderzoeksgroep aan de TU Delft hoop ik erachter te komen wat goed bij mij past.