Ruud Henkes

Als een soort oerknal van de Stromingsleer in Nederland voelt de benoeming van Jan Burgers tot eerste hoogleraar op dit vakgebied ruim 100 jaar geleden in 1918 in Delft. Na zijn doctorspromotie in Leiden bij de beroemde Paul Ehrenfest, wende hij zich af van de theoretische natuurkunde met de ontwikkelingen in de kwantumfysica en legde hij zich helemaal toe op de ingenieurswetenschap van de Stromingsleer.  Professor Jan Burgers werd gedreven door de veelzijdigheid van de stromingsleer. Wetenschappelijk werd hij bekend door de “Burgersvergelijking”, die gebruikt kan worden als model voor de dynamica van stromingsturbulentie. In het laboratorium met zijn medewerkers ontwikkelde hij meetmethoden voor stromingen. En met de ontwikkelde meetmethoden en rekenmethoden loste hij ingenieursproblemen voor Nederland op. Een voorbeeld is zijn ontwerp voor het ventilatiesysteem van de Maastunnel in Rotterdam en voor de mijnen in Limburg.

De veelzijdigheid van de Stromingsleer, zoals oorspronkelijk uitgedragen door Burgers, is nu sterk uitgebreid terug te vinden in het J.M.  Burgerscentrum. Hier hebben 250 onderzoekers met hun 350 promovendi zich samengevoegd. De stromingsleer omvat zowel wetenschap (met een veelheid van publicaties in toonaangevende tijdschriften voor fundamentele stromingsleer) als technologie (met eenzelfde veelheid van publicaties in tijdschriften voor toegepaste stromingsleer). Samen leveren ze de gereedschappen, met name rekenmethoden (met de numerieke rekensoftware) en de meetmethoden (met de meet hardware), om stromingen te begrijpen in de veelheid van maatschappelijke uitdagingen nu en in de toekomst. We kunnen ze rangschikken in zes thema’s: klimaat, milieu, energietransitie, gezondheid, voedselproductie, en hightech producten.