Mark van de Ruit

Nieuwe diagnostische methodieken voor het centraal zenuwstelsel

Dr. ir. Mark van de Ruit, universitair docent Biomechatronics & Human-Machine Contro

Wat doe je precies op het snijvlak van techniek en zorg?

Bij de beoordeling van de aanwezigheid van neurologische aandoeningen zijn artsen aangewezen op subjectieve en aantoonbaar onbetrouwbare klinische schalen. Het neurologisch systeem is echter enorm complex, met veel structuren die met elkaar interacteren. Met subjectieve beoordelingen ga je dat niet ontrafelen. Er zijn natuurlijk modernere beeldvormende technieken (bijv. MRI), maar echte vooruitgang in het eenvoudig en doelgericht identificeren van problemen in het functioneren van het neurologisch systeem laat op zich wachten. Daar wil ik een verschil in maken.

Met behulp van moderne meettechnieken zoals het maken van een hersenfilmpje (EEG) en robotica, ontwikkel ik nieuwe methodieken waarmee we het neurologisch systeem veel beter kunnen begrijpen, en die de arts een handvat bieden om de behandeling van neurologische aandoeningen te optimaliseren. Denk aan een herseninfarct of Parkinson, maar ook aan migraine. De voornaamste uitdaging daarbij is om methoden te ontwikkelen die makkelijk toegankelijk en bruikbaar zijn voor de mensen die daar dagelijks mee gaan werken.

Ik koos voor de bachelor werktuigbouwkunde omdat het snijvlak van techniek en zorg me toen al enorm trok. Afstuderen in de biomedische technologie stond ook al op mijn netvlies. En nu werk ik net als mijn health ambassadeur Wouter Serdijn aan biomedische applicaties. Alleen werkt hij meer aan het ontwikkelen van nieuwe meet- en stimulatie technieken terwijl ik me meer bezighoud met hoe we deze technieken slim kunnen gebruiken om iets te leren over het neurologisch systeem. Enorm uitdagend en ik haal er veel plezier uit.

Hoe ervaar jij de medische wereld?

We spreken een andere taal, we denken op een andere manier. Dat moet je je als ingenieur continu realiseren.  Het is daarom soms lastig de zorgprofessional te overtuigen van de toegevoegde waarde van de techniek. Ik kijk altijd vanuit mijn engineeringachtergrond hoe we slim het systeem (de hersenen) kunnen doormeten om zo relevante informatie te krijgen, terwijl voor de arts vooral het resultaat geldt, wat het voor de patiënt betekent.

De medische wereld staat echter zeker open voor op techniek gebaseerde oplossingen. Ik ervaar de samenwerking met zorgprofessionals dan ook als zeer positief. Dat geldt ook voor patiënten, die graag aan onderzoek meedoen. Niet alleen voor henzelf, maar juist ook voor anderen die daar op termijn voordeel van kunnen hebben.

Heb je een gouden tip voor ingenieurs die in het medisch domein (willen) werken?

Zeker in de beginfase van de samenwerking met een arts is het luisteren en vragen stellen. Niet te veel spuwen over wat je allemaal weet en kan! Voor jou is het belangrijk het echte klinische probleem aan de oppervlakte te krijgen. En zij willen op dat moment globaal weten hoe je die gaat benaderen. De details komen later wel.

Leer ook je patiëntenpopulatie goed kennen. Bezoek de afdeling en schuif bij een spreekuur aan zodat je ziet hoe verschillend de ziektebeelden zijn. Op papier zien ze er voor jou misschien allemaal hetzelfde uit, maar de ene patiënt met een herseninfarct is de andere niet.

Met behulp van robotica en EEG ontwikkel ik nieuwe methodieken waarmee we het neurologisch systeem beter kunnen beschrijven